Πανεπιστήμιο Πατρών, Γ. Σεφέρη 2, Αγρίνιο microbiology.upatras@gmail.com +302610969232

16η Ημερίδα Μεταπτυχιακών Φοιτητών Τμήματος Βιολογίας

Απομόνωση μικροφυκών από θαλασσινά νερά του Ιονίου πελάγους και βιοχημικός χαρακτηρισμός τους

Παναγιώτης Δρίτσας1, Ηλίας Ασημάκης2, Γεώργιος Τσιάμης2, Γεώργιος Αγγελής1

1 Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Τομέας Γενετικής, Βιολογίας Κυττάρου και Ανάπτυξης, Τμήμα Βιολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών, Ελλάδα

2 Εργαστήριο Μικροβιολογίας Συστημάτων και Εφαρμοσμένης Γονιδιωματικής, Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Πατρών, Ελλάδα

Περίληψη: Σκοπός της εργασίας είναι η απομόνωση στελεχών μικροφυκών από νερά του Ιονίου πελάγους, η μοριακή ταυτοποίηση και ο βιοχημικός χαρακτηρισμός τους. Έμφαση δίνεται στη διερεύνηση της ικανότητάς τους να συσσωρεύουν αποθεματικά λιπίδια. Τα πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα λιπίδια των μικροφυκών έχουν ποικίλες εφαρμογές ως πρόσθετα στη διατροφή ανθρώπου και ζώων, στη φαρμακευτική και χημική βιομηχανία, ενώ περισσότερο κορεσμένα λιπίδια χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία παραγωγής βιοντήζελ. Έπειτα από δειγματοληψίες κατά μήκος της ακτογραμμής του Ιονίου πελάγους απομονώθηκαν 13 στελέχη μικροφυκών, από τα παράλια των νομών Αχαΐας και Αιτωλοακαρνανίας. Όπως προέκυψε μετά τη μοριακή τους ταυτοποίηση με ενίσχυση PCR του γονιδίου 18S rRNA και της περιοχής ITS (internal transcribed spacer) (περιλαμβάνει τμήμα των 18S rRNA, 28S rRNA, τις μεταγραφόμενες μεταβλητές περιοχές ITS1, ITS2 και το 5,8S rRNA), τα απομονωθέντα στελέχη ανήκουν στα γένη: Picochlorum, Nannochloropsis, Tetraselmis, Chlorella και Nephroselmis. Τα στελέχη καλλιεργήθηκαν για 450 h σε τεχνητό θαλασσινό νερό σε Erlenmeyer φιάλες των 500cc ενεργού όγκου 100 mL, υπό διαρκή φωτισμό έντασης 387 μmol m-2 s-1 και περιοδική ανακίνηση, με αρχικό πληθυσμό 1,5 x 106 κύτταρα/mL. Όλα τα στελέχη αυξήθηκαν ικανοποιητικά, ιδιαίτερα όσα ανήκουν στο γένος Picochlorum. Ειδικότερα, το μεγαλύτερο πληθυσμό έφτασε η καλλιέργεια του Picochlorum oklahomense με 75 x 106 κύτταρα/mL (ξηρή βιομάζα, x = 320,34 ± 55,06 mg/L), απομονωμένο από τον Πατραϊκό κόλπο, όμως τη μεγαλύτερη παραγωγή ξηρής βιομάζας παρουσίασε το Tetraselmis levis (x = 1558,70 ± 75,20 mg/L). Το υψηλότερο επίπεδο συσσώρευσης αποθεματικών λιπιδίων εμφάνισε το Picochlorum costavermella με ποσοστό που υπερέβη το 19% επί της ξηρής βιομάζας.

Δείτε εδώ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *